Στα ποιήματα της συλλογής περιγράφονται με απλές εικόνες πράγματα και καταστάσεις της ζωής. Σημαίνοντα ρόλο παίζουν οι εικόνες και οι ήχοι, οι άνθρωποι, τα ζώα, τα λουλούδια, οι δυνάμεις της φύσης που ενίοτε προσωποποιούνται, ενώ θίγονται μέσα από λεπτές αποχρώσεις οι δυσκολίες της ζωής, ο ανθρώπινος πόνος και τα προβλήματα των ανθρώπινων σχέσεων, όπως η έλλειψη επικοινωνίας και η μοναξιά. 

Mε τις αντίστοιχες ή αντιθετικές εικόνες, ο Kιαροστάμι καταφέρνει να αγγίξει την καρδιά του αναγνώστη:

Πώς μπορεί να ζει
H γέρικη χελώνα
Tριακόσια χρόνια
Δίχως να γνωρίζει την ύπαρξη του ουρανού;

Στην παρούσα έκδοση, εκτός από την ελληνική μετάφραση, συμπεριλαμβάνονται και οι μεταφράσεις στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως ακριβώς έχουν δημοσιευτεί.

Πηγαίνοντας με τον άνεμο

συγγραφέας: Αμπάς Κιαροστάμι
μετάφραση: Μαρία - Ηλιάνα Πραβίτα
455 σελ.
ISBN 978-960-6748-48-6
Τιμή € 25,48

Ανεμος σοφίας

Αμπάς, ένα όνομα μουσικό. Κιαροστάμι, ένα επώνυμο εξίσου μουσικό. Ο Ιρανός σκηνοθέτης, εικαστικός, ποιητής. Ο άνεμος δεν τον απειλεί. Ο άνεμος δεν είναι αντίπαλος. Είναι φίλος και σύμμαχος.

Ο Αμπάς Κιαροστάμι αγκαλιάζει τα φυσικά στοιχεία σαν κομμάτι της φύσης, γίνεται μέρος της, βουλιάζει στο φως της ημέρας και στα καντηλάκια της νύκτας. Τα διακόσια είκοσι ένα χαϊκού βρίσκουν στέγη κάτω από τον τίτλο «Πηγαίνοντας με τον άνεμο», σε μετάφραση Μαρίας - Ηλιάνας Πραβίτα (εκδόσεις Ταξιδευτής). Η έκδοση έχει τυπωθεί σε έξι γλώσσες: ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά.

Ο Ιρανός δημιουργός προσκυνάει όχι ως αιρετικός, αλλά ως πιστός στο τοπίο και υποκλίνεται. Σ' αυτή την υπόκλιση υπάρχει λοξή λατρεία, γιατί το απρόσμενο και το απροσδόκητο κοιτάζει να αναδυθεί από το βραστό κενό της σιωπής. Το γράμμα και ο ήχος του, οι συλλαβές και ο ήχος τους, οι λέξεις και ο ήχος τους συναινούν και συνηγορούν υπέρ του ποιητικού νοήματος, όταν εκβάλλει στη μεγάλη θάλασσα του ωκεανού, μετά από κυματιστή ναυσιπλοΐα παντός και εκτός καιρού, εκτός και εντός χρόνου. «Ποιο φύλλο/ Εχει σειρά/ Να πέσει/ Με το επόμενο φύσημα του αγέρα;», αναρωτιέται ο Αμπάς του ανέμου.

Η διάζευξη με το χρόνο είναι το πήδημα στην ερωτική αγκαλιά, με το πάτημα του φυγάδα, όταν κοιτάζει προς τα πίσω, μήπως και σβηστεί το ίχνος της πατημασιάς. «Συγχώρεσε τα σφάλματά μου/ Ξέχασέ τα/ Οχι όμως πολύ/ Ωστε εγώ να τα λησμονήσω εντελώς». Ιδού, λοιπόν, τι αποπειράται να πετύχει ο γλυκύς σαν μέλι Κιαροστάμι. Να στάξει λίγη από τη γλύκα του ανείπωτου στο ήδη ειπωμένο και διατυπωμένο. Και η σταλαγματιά περνάει πρώτα όχι από το μάτι αλλά από τον πανθ' ορά οφθαλμό, άλλοι τον είπαν ομφαλό της γης, κέντρο του κόσμου, ναό του Απόλλωνος και φόνο του δράκοντα του σκότους.

Ο Αμπάς και ο Κιαροστάμι δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Ο Αμπάς, ο οδοιπόρος, ο οποίος περιπλανώμενος γνωρίζει τη χώρα του και αναγνωρίζει τον εαυτό του. Ο Κιαροστάμι, ο ποιητής των κινηματογραφικών εικόνων, που μ' αυτές πέρασε τις πύλες της Δύσης. Ανάμεσα σ' Ανατολή και Δύση, ορθώνεται ο ακέραιος των σκεπτόμενων εικόνων και ο εικονοκλάστης της ακέραιας σκέψης. «Οι πέστροφες/ Δεν γνωρίζουν πού τις οδηγεί το ποτάμι/ Το ακολουθούν/ Μέχρι το αλμυρό νερό».

Βασίλης Καλαμαράς

Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 21 Απριλίου 2011