κι αποφασίζει να ψάξει μόνη της στο δάσος να τη βρεί. Στο δρόμο θα συναντήσει τον Δεν, το Δέντρο, που στενοχωριέται επειδή δεν έχει γνωρίσει τη δική του μαμά, θα γίνουν φίλοι και η Λιβ θα συνεχίσει την αναζήτηση όχι μόνο της μαμάς της, αλλά και της μαμάς του Δεν. Από αυτά που θα μάθει η μικρή λιβελούλα από την Τρι την τριανταφυλιά, την Ελ, την ελαφίνα, τη Λα, τη λαγουδίνα, τον Κου, τον κουκουβάγια και τα άλλα πλάσματα του δάσους που θα συναντήσει στην περιπλάνησή της, θα ανακαλύψει κάτι πραγματικά μοναδικό: πως μαμά της είναι πια το ίδιο το δάσος και πως με ό,τι αγαπιόμαστε πολύ, χανόμαστε μόνο για να ξαναβρεθούμε.  

Η Καθημερινή Hμερομηνία δημοσίευσης: 07-08-08 Σαντρα Βουλγαρη

 Ενα παραμύθι για την απώλεια

«Αυτό είναι ένα παραμύθι αληθινό, γιατί μέσα του υπάρχει ένα όμορφο πράσινο δάσος και μες στο δάσος ζει μια μικρή λιβελούλα. Η Λιβ και το δάσος υπάρχουν στ’ αλήθεια. Γι’ αυτό δε λέμε μια φορά κι έναν καιρό. Αλλά αν σας αρέσει, να το πούμε». Αφορμή για να γράψει το βιβλίο της «Λιβ» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ταξιδευτής» ήταν πολύ απλά η γέννηση της κόρης της: «H μεγάλη αγωνία που επωμίζεται η αγάπη» όπως λέει η ίδια η Εφη Πυρπάσου. Η πρώτη της συγγραφική απόπειρα (έχουν προηγηθεί μια ποιητική συλλογή, άρθρα και μεταφράσεις) μας εκπλήσσει ευχάριστα. Φρέσκια, ευαίσθητη, αληθινή.

Η ιστορία

Η «Λιβ» είναι η ιστορία μιας απώλειας αλλά και μιας ανακάλυψης. Η λιβελούλα αντιμετωπίζει αρχικά τον οίκτο του κοινωνικού περίγυρου που της αποσιωπά το θάνατο της μητέρας της, ενώ στη συνέχεια βιώνει τη σκληρότητα στο πρόσωπο ενός συμμαθητή της στο σχολείο. Οταν οι στερεότυπες εκφράσεις («η μαμά έχει πάει ταξίδι» κ.λπ.) αποδειχθούν ανεπαρκείς για να παρηγορήσουν τη Λιβ, αποφασίζει να ψάξει μόνη της μέσα στη νύχτα να τη βρει. Θα γνωρίσει τον Δεν, το δέντρο που δεν ξέρει πως φύτρωσε ούτε τι σημαίνει μαμά, την Τρι (τριανταφυλλιά), την Ελ (ελαφίνα), τη Λα (λαγουδίνα), τη Φι (φίδι), τη Μα (μαϊμουδίνα), τη Μυ (μυρμηγκίνα) και τον Κου (κουκουβάγια), επτά πλάσματα του δάσους που το καθένα έχει μια ιδιότητα της μητέρας της... «Πιστεύω γενικότερα ότι απέναντι στα παιδιά δεν έχουμε άλλη επιλογή απ’ το να είμαστε αληθινοί. Ωστόσο, δεν ξέρω αν υπάρχει «πρέπει» για το πώς θα μιλήσει κάποιος για την απώλεια σ’ ένα παιδί.

Οπως και να ’χει δεν είναι εύκολο να εξηγήσεις σ’ ένα παιδί ότι κάποιος που αγαπά χάθηκε για πάντα, δεν είναι εύκολο να εξηγήσεις το αναπόδραστο και το μη αναστρέψιμο του θανάτου, γιατί είναι κάτι για το οποίο κανένας δεν ξέρει την απάντηση. Γι’ αυτό και στη Λιβ επέλεξα να παρηγορήσω τη μικρή λιβελούλα αφήνοντάς την να ανακαλύψει ότι το μεγαλύτερο μυστήριο του κόσμου είναι ο ίδιος ο κόσμος και πως ο θάνατος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του» λέει σε συνέντευξη της στην «Κ» η Εφη Πυρπάσου. Η «Λιβ» αποτελεί την έκδοση του πρώτου μέρους μιας τριλογίας παραμυθιών με κοινωνικά θέματα. Ποια θα είναι τα επόμενα; «Το ένα παραμύθι πραγματεύεται το θέμα της αναπηρίας και το άλλο το θέμα του ρατσισμού που επιβάλλουν τα δυτικά πρότυπα ομορφιάς. Ηθελα να μιλήσω στα παιδιά, αλλά κυρίως στους μεγάλους για πράγματα που μπορούν να συμβούν σε όλους μας και για τα οποία δεν ευθυνόμαστε εμείς. Δεν ευθυνόμαστε αν χάσουμε κάποιον που αγαπάμε, ούτε αν γεννηθούμε με κάποια αναπηρία ή την αποκτήσουμε λόγω κάποιου ατυχήματος. Επίσης, δεν ευθυνόμαστε για το αν γεννηθήκαμε η όχι «άσχημοι». Κι αυτά τα θέματα συνήθως αποσιωπώνται, εξορίζονται μέσα απ’ τις προλήψεις και τους φόβους μας μακριά απ’ την καθημερινότητά μας, μέχρι να τύχει να ταυτιστούν με αυτήν».
Λιβ
συγγραφέας:Έφη Πυρπάσου
εικονογράφηση: Νεκτάριος Ντεληγιώργης
42 σελ.
ISBN 978-960-6748-23-3
Τιμή € 15,28