«Οι μύθοι από την Πελοπόννησο» είναι αυθεντικοί λαϊκοί μύθοι της περιόδου λίγο μετά το 1821,

από διάφορες περιοχές της Πελοποννήσου. Αξιοσημείωτο είναι ότι πολλοί προέρχονται από τις πυρόπληκτες περιοχές της Ηλείας.Έχουν συλλεχθεί σαν πολύτιμα πετράδια από το στόμα του λαού μας, από βαθιά αγάπη για τον αιωνόβιο πολιτισμό, για να περισωθούν από τη λήθη και τη λησμονιά. Αποτελούν περιουσία της τέχνης, ανεξάντλητη πηγή από ιδέες, γοητευτικές εικόνες, συναρπαστικά θέματα και ανεκτίμητη γλωσσική κληρονομιά, παραμελημένη και παραγκωνισμένη στον τόπο μας. Εργαλείο τους η γλώσσα των συμβόλων, που αποτελεί μία από τις κύριες γλώσσες της Τέχνης και ιδίως της Ποίησης.

Οι συγκεκριμένοι μύθοι της Πελοποννήσου μετουσιώνουν ποιητικά τη λαϊκή σοφία και αναφέρονται με αλληγορίες και σύμβολα σε ανθρώπινες αδυναμίες, όπως είναι η αγνωμοσύνη, η καλοπέραση, η ματαιοδοξία, η προσποίηση, η υποκρισία, η πονηριά, η αλαζονεία, η τσιγκουνιά, η μοιρολατρία, που είναι τόσο απαραίτητο να επισημανθούν στους καιρούς μας.

Οι μύθοι από την Πελοπόννησο, απευθύνονται σε ενήλικες, γονείς, δασκάλους, μελετητές, αλλά και σε παιδιά όλων των ηλικιών. Είναι απορίας άξιο, γιατί τα τελευταία είκοσι χρόνια οι μύθοι έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από τα σχολικά βιβλία. Παράλληλα, είναι οξύμωρο ότι, ενώ στο παρελθόν που το παιδί βρισκόταν πολύ πιο κοντά στη φύση, οι μύθοι διδάσκονταν, στις μέρες μας, που το παιδί της πόλης είναι τελείως αποκομμένο από το περιβάλλον και βομβαρδίζεται από εικόνες/ κινούμενα σχέδια τα οποία –εκτός από ελάχιστα- είναι κακοποιημένοι μύθοι προσαρμοσμένοι στην τεχνολογική εποχή μας,  οι μύθοι απουσιάζουν.

Το σύγχρονο παιδί μέσω των μύθων έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει φυσικά και αβίαστα ένα κομμάτι του κόσμου που το περιβάλλει που του είναι σχεδόν άγνωστο, τα ζώα, τα φυτά, τα πτηνά και κατ’ επέκταση να ευαισθητοποιηθεί οικολογικά.

Μύθοι της Πελοποννήσου

Συγγραφέας: Ζωή Θ. Σπυροπούλου
…εικονογράφηση: Λιάνα Μερτζάνη
88 σελ.
ISBN 978-960-8365-92-6
εξαντλημένο